TABİ OLANLARA DESTAN - II

KADİR KILIÇASLAN

yüksek duvarları , geniş bahçeleri anlatırlardı
kara lastiğin , bir tas çorbanın kıymetini bilen adamlardı
ikiz doğuran kara bir koyundu mutluluk
bu kadar basitti, bu kardar çok
dört sene silah altında ve karda
nohut ekmeğini düşlerler, at cılkundan cigara sararlarda
devletin bekasına derlerdi...

devletin bekasına şeyhim zikir çekelim
onuncu yıl marşları okuyalım dersimde
korede emperyalizmin bekasına
diyarbekir ceza evinde devletlim...

güneşe yaslanan adamlardı onlar
cumhuriyet derslerinden kesme bıyıklı memurların önünde
el pençe dururlardı , derlerdi ki devletin bekasına !
kasketlerinde mevsimler taşıyan adamlardı onlar
dağları ovaları çekerlerdi çiğerlerine
bulutlara bakıp kar yağacak derlerdi
alnı geniş adamlardı onlar
yavan ekmeğe minnetle bakarlardı
kafa kağıtlarında islam yazardı
kafa kağıtların kıpti !
milli şef fotoğraflarını bastırırdı bankınotlara
derlerdi ki; devletin bekasına !

enfilasyonlar yağdı üzerlerimize şeyhim
baş vekiller asıldı, süleymanlar yağdı üzerimize
eskimiş postalları sırtımızda
devletin bekasına.

edirneden karsa çiçek isimleriyle süslenmiş sokakları boyarken
ve boyanırken kendi kanlarıyla ve bilenirken
polyaster büstlerle sevinen bir kavimdik.
varlığı varlığınıza panzerler olandık devletlim
gecekondular büyüttük
yıkılandık sürülendik fişlenendik
çok köylü kasketi,
müslüman sakalı bilmem ne bıyığıyla
üçüncü vergi dairesinin önünde
ısıra ısıra dudağını
o
kara
o
kahır
o
kavga
o
toprak
yiyen adamdık
göğsümüzde devlet denilen bir putla büyüdük.