Haber: Bahar Sevilgen

Dak- Deq-naşh'
Beşyüz yılldır süre gelen kökeni tarihin bir yerlerinde saklı , unutulmaya yüz tutmuş bir gelenek...

Dak- Deq-naşh

Mezopotamya da
(Urfa, Mardin, Diyarbakır)
bir çok kadın ve erkek döl tutmak, soyunun devamını sürdürmek, ektiği ürünün bereketli olması için dak ile taniş olur..

Dak zaman zaman soyluluğun, köleliğin, askerliğin, ergenliğin, ahlaksızlığın, erdemliliğin, bir kabileye aidiyetin ve kötülüklerden arınmanın ifadesi olmuştur.

En çok kadınlarda bulunan dak, artı, çarpı, nokta, üçgen, daire, güneş, ay, yarımay, tarak, gül, çiçek ve haç şekillerindedir genellikle..

Erkeklerde nadiren bulunan, şakak ve burun uçlarında birer nokta halinde veya yanaklarda tekli, çiftli birer nokta şeklindeki bu izler .
dak; çıra ve kız çocuğunu dünyaya getirmiş olan kadının sütünden yapılır..

Bütün dinler yasaklasa da deq yapıldı, vücutlara… derilere kazındı, bir daha çıkmamak üzere.

Yukarı Mezopotamya da
gözlerini açan çocuklar dak-deq ile tanişir...
Ve
Yaşar...Büyür.. Ölürler...

Eserlerini bizlerle paylaştığı için sanatçı Paşa İmrek' e teşekkür ederiz