Cezayir Asıllı, Fransız yönetmen Tony Gatlif'in yönetmenliğini yaptığı aynı zamanda senaryosunu yazdığı bu film yönetmenin diğer filmleri gibi Çingeneleri anlatır, dolayısıyla da özgürlüğü. Yönetmenin nereli olduğunu yazarak başladığım bu parağrafı anlamı bozuk bir paragraf olarak değerlendirmek te mümkündür, zira Gatlif'in annesi Çingene dir ve Çingeneler hiçbir yere ait değildir ve heryere aittir.

Anarşizmin ne olduğunu anlamak için, Kropotkin yada Bakunin okurken sık sık çingeneleri düşünmeden edememişimdir.

Agos gazetesinin internet sitesinde bu gün yayınlanan Ömer Faruk Röportajında ki çingenelerle ilgili bölüm bu filmi paylaşmayı hatrıma getirdi. Röportajda ki o bölüm:

"Çingeneler devlet, ordu ve nükleer santral kurmayan, tarım yapmayan, doğayı evcilleştirmeyen, milli marş bestelemeyen, bayrak ve gökdelen dikmeyen, banka ve borsa kurma çabasına girmeyen, gazete çıkarmayan, televizyona düşmeyen, kahramana tapınmayan, toplama kampları inşa etmeyen, istihbarat teşkilatı örgütlemeyen, kerhane işletmeyen bir halk.

Üstelik bu durumu yüzyıllardır sürdürüyorlar. Böyle de yaşanabileceğini örnekleyerek göstermek, zihnimizdeki sınırları yıkmayı denemek istedim. Bunları yapmayarak da var olmak, insanlık suçlarına katılmamak mümkün!"

İyi Seyirler